Zaproszenie:

Chciałbym podsumować moją przygodę z fotografią albumem zatytułowanym Autobiografia fotograficzna, w którym  przedstawiam fotografie mojego autorstwa, mówiące o mnie więcej niż sam mógłbym powiedzieć. Fotografuję od ponad trzydziestu lat. Interesuje mnie wyłącznie Człowiek i jego emocje. Szukam w Człowieku prawdy o Nim, o jego szczęściu, marzeniach, smutkach, tęsknotach i niepokojach. Czerpię z tych spotkań wiele radości i satysfakcji. Czasami słyszę, że ktoś chce, żebym go ładnie sfotografował, na co mówię: „to idź do zakładu do fotografa, on Ci zrobi ładne zdjęcie. Ja nie potrafię”. 

Nigdy nie uważałem, że sesja fotograficzna jest wyłącznie moją sesją. Za każdym razem aparat jest jedynie pretekstem do spotykania coraz to nowych niezwykle interesujących ludzi. Tylko tyle i aż tyle. Moim ulubionym malarzem jest Egon Schiele. Rozpoznaję jego charakterystyczną kreskę w sekundę. Po wielu latach fotografowania trafiłem na modelkę, dzięki której miałem wrażenie, że znalazłem się wewnątrz obrazów Schielego. To artystyczne doznanie było dojmujące, pełne zaskoczenia, wzruszenia i artystycznego spełnienia. To są akty, które umieszczam na końcu albumu.  

Mam szczęście do ludzi w aktorstwie, w reżyserii i wreszcie w fotografii. Wszystkim przeze mnie sfotografowanym dziękuję.

Najbardziej cenię malarstwo niedokończone, sprawiające wrażenie szkicu, a w fotografii tajemnicę uzyskaną światłem i półcieniem. Coś, co można określić jako metafizykę w sztuce. Prawdopodobnie dlatego najbardziej tajemniczym i fascynującym dziełem jest Czarny Kwadrat Kazimierza Malewicza, prekursora sztuki awangardy i całej sztuki współczesnej – malarza trzech narodów: Polski, Ukrainy i Rosji (cóż za piękne pęknięcie). W domu Malewicz mówił po polsku, na podwórku po ukraińsku, a wykładał po rosyjsku. Po Czarnym Kwadracie w sztuce można zrobić wszystko, bez żadnych ograniczeń. Na tym polega wolność wyobraźni i wielość interpretacji. 

Jest wiele osób, którym winien jestem podziękowanie. Do nich należy grono moich przyjaciół fotografów, od których czerpałem fachową wiedzę i inspirację, poznawałem tajniki techniczne. Oni nigdy nie odmówili mi pomocy. Chciałem, żeby również zaistnieli w tym albumie jako twórcy. Ulegając własnej słabości obiekt/model, dałem się sfotografować i postanowiłem opublikować te zdjęcia autorstwa moich „druhów po aparacie”. Jednocześnie odwróciłem sytuację i pokazałem ich w moim obiektywie. 

Tak na marginesie: dwoistość spojrzenia na rzeczywistość to ciekawa cecha mojej osobowości. Stąd obie okładki albumu pokazujące złożoność mojej natury i nieoczywistość w postrzeganiu sztuki i świata. 

Karol Stępkowski

Na pewno będzie to niezapomniane spotkanie.

Wernisaż i premiera albumu “Autobiografia fotograficzna” Karola Stępkowskiego

2 LUTEGO 2023, godz. 19:00 

Galeria DAP3 w Domu Artysty Plastyka przy ul. Mazowieckiej 11A w Warszawie

Projekt “Autobiografia fotograficzny” został sfinansowany ze środków Związku Artystów Scen Polskich ZASP – Funduszy SKE. 

KAROL STĘPKOWSKI

aktor, reżyser, fotografik | rocznik 1945 | absolwent warszawskiej PWST (1967) | członek Związku Artystów Scen Polskich | aktor teatrów: Powszechnego, Narodowego, Rozmaitości, Komedii w Warszawie oraz Polskiego w Szczecinie | stale współpracuje z Teatrem A. Mickiewicza w Częstochowie oraz z teatrami: Dramatycznym, Wytwórnia, Academia, Polonia, Bajka, Na Woli, 6 Piętro, Capitol, Kamienica, Mam Teatr w Warszawie. | Dyrektor artystyczny projektu „Fortepian Szopena” w Muzeum Cypriana Norwida w Dębinkach. | Odznaczony brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. | Członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików.

REŻYSERIA: „Lata patykiem pisane” W. Skulskiej, „Szelmostwa Skapena” J.B. Moliera, „Faust” J.W. Goethego, „Antygona” Sofoklesa, „Lady M” na motywach „Makbeta” W. Shakespeare’a, „Kopciuszek” I. Prusickiej, „Król Ból” K. Lengren, „Ferdynand Wspaniały” L.J. Kerna, „Ania z Zielonego Wzgórza” L. Montgomery

WYREŻYSEROWANE W MAM TEATR (aut. M. Graff): „Wiecznie Młodzi”, „Czas na Miłość”, „Pomoc sąsiedzka”, „Podwieczorek życia”, „Trudno uwierzyć”, „Poślubieni Pogubieni”, „Pozamiatane”, „Randka w Bistro”

WAŻNIEJSZE ROLE: Filon w „Balladynie” J. Słowackiego,        Gil w „Paradach” J. Potockiego, Albin w „Ślubach panieńskich” A. Fredry, Papkin w „Zemście” A. Fredry, Król Mamert w „Łyżki i księżyc” E. Zegadłowicza, Kreon w „Antygonie” Sofoklesa, Trofimow w „Wiśniowym Sadzie” A. Czechowa, Fantazy w „Fantazym” J. Słowackiego, Hrabia i Sędzia w „Panu Tadeuszu” A. Mickiewicza, Cześnik w „Zemście” A. Fredry, Piłat w „Lamencie Malinowym” R. Woźniaka, Mefisto w „Fauście” J.W. Goethego, Mateusz Cuthbert w „Ani z Zielonego Wzgórza” L. Montgomery, Proboszcz Karpik w „Głupionce Jezusowej” R. Figury

WYSTAWY:

2007 – „Portret intymny” (Green Gallery), „Koledzy” (Bielański Ośrodek Kultury)

2008 – „Dotknięcie” (Teatr Academia)

2009 – „Koledzy” (stała ekspozycja w Związku Artystów Scen Polskich)

2010 – „Dotknięcie” (Galeria Związku Artystów Scen Polskich)

2011 – „Koledzy” (Galeria Leniviec), „Za kulisami” (Galeria Sztuki Rampa – wspólnie z Januszem Gajosem, Leszkiem Mądzikiem i Wiesławem Ochmanem)

2012 – „Dotknięcie” (Galeria Marcinek)

2013 – „Fotografia według aktorów” (Galeria Związku Polskich Artystów Fotografików, Warszawa; Stary Browar, Poznań)

2014 – „Dotknięcie” (Galeria Skandal), „magdalena la comédienne” (Galeria van Golik)

2015 – „Fotografia według aktorów” (Galeria Fotografii MOK, Ostrowiec Świętokrzyski; Galeria Atelier, Chełm; Festiwal Teatralny, Nowy Sącz; Galeria Sztuki Współczesnej, Włocławek; Teatr Muzyczny, Łódź; Klub Fotograficzny FAKT, Koło), „Koledzy” (Teatr Polski, Warszawa), „Karol 70” (wystawa jubileuszowa ZASP)

2017 – „Czułość” (Prom Kultury, Warszawa)

2020 – „Bez wspólnego mianownika” (Prom Kultury, Warszawa)

2021 – „Koledzy” (Artystyczna Galeria Izerska, Kromnów)

Kurator wystawy: Andrzej Zygmuntowicz 

Zdjęcie z plakatem: Karolina Gruchała

Zdjęcie na plakacie: Piotr Dłubak 

Portrety: Karol Stępkowski