Artysta urodził się 24 lipca 1922 roku. Naukę śpiewu rozpoczął w ojczystym Wilnie (1940-1941), kontynuował w latach 1946-1948 na studiach wokalnych w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem prof. Wacława Filipowicza. Karierę artystyczną rozpoczął w Zespole Reprezentacyjnym Wojska Polskiego. Przez wiele lat (1950-1979) był solistą Opery Warszawskiej i Teatru Wielkiego w Warszawie.
W 1956 roku zwyciężył w międzynarodowym konkursie śpiewaczym w Vercelli, zdobywając najwyższą nagrodę „Il primo premio assoluto”. Zaangażował się wtedy do Teatro Massimo w Palermo dając tym początek międzynarodowej kariery, odnosząc sukcesy na wszystkich kontynentach. Jako pierwszy polski artysta został zaangażowany przez światową firmę fonograficzną Columbia do zaśpiewania partii solowej w operze „Łucji z Lammermooru” pod dyrekcją Tullio Serafina (1959) obok Marii Callas. Ponowny kontakt z wytwórnią Columbia, to nagranie płyty z ariami operowymi Verdiego i kompozytorów rosyjskich.
Zagrał i zaśpiewał wielkie partie, m.in. w operach: „Eugeniusz Oniegin”, „Straszny Dwór”, „Halka”, „Faust”, „Cyrulik sewilski”, „Don Giovanni”, „Don Carlos”, „Nieszpory sycylijskie”, „Moc przeznaczenia”, „Aida”, „Rigoletto”, „Kniaź Igor”, „Borys Godunow”, „Jolanta”, „Król Roger”. Również w prapremierze opery „Diabły z Loudun” oraz w prawykonaniach „Pasji według św. Łukasza” i „Jutrzni” Krzysztofa Pendereckiego. Pokazał się też w lżejszym repertuarze, choćby kreując partię Tewjego Mleczarza w musicalu „Skrzypek na dachu”, występując na estradzie oraz w radiu i telewizji. Dokonał brawurowego nagrania dźwiękowego i filmowego utworu Domenico Cimarosy „Il maestro di cappella”.
Doctor honoris causa Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, za swoje dokonania artystyczne i zasługi został uhonorowany licznymi nagrodami, wyróżnieniami i odznaczeniami państwowymi, m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, czy Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
