O pracy w Teatrze Wybrzeże marzył będąc jeszcze studentem, a kiedy marzenie się spełniło – debiutem 16 maja 1962 r. w sztuce Gabrieli Zapolskiej „Panna Maliczewska” – pozostał mu wierny przez wszystkie lata pracy zawodowej, aż do ostatniej roli w „Parawanach” Jeana Geneta w roku 2006.
Jego udziałem przez blisko 45 lat była ponad setka znakomitych przedstawień teatralnych, co, jak ktoś obliczył, dało około pięć tysięcy występów na deskach sceny teatralnej. Grał w sztukach reżyserowanych m.in. przez Marka Okopińskiego, Zbigniewa Bogdańskiego, Danuty Baduszkowej, Jerzego Golińskiego, Ryszarda Majora, Stanisława Hebanowskiego i Krzysztofa Babickiego. Kilkakrotnie był też współreżyserem spektakli teatralnych, np. „Teorii Einsteina” jako asystent Zbigniewa Bogdańskiego, „Kordiana” u boku Krzysztofa Babickiego czy „Przed sklepem jubilera” wraz z Ireną Byrską. Był również samodzielnym reżyserem m.in. sztuk: „Wańkowicz krzepi” K. Kąkolewskiego i M. Wańkowicza wystawianej na Czarnej Scenie Teatru Wybrzeże od 1985 r., „Planety Bajki” (1984) i „Jacek – Rozróba” (1991) Lucyny Legut.
Wystąpił w kilkunastu sztukach Teatru Telewizji i słuchowiskach teatralnych Polskiego Radia.
Bardzo cenił sobie pracę u podstaw, przez wiele lat prowadząc warsztaty teatralne dla dzieci i młodzieży. Jego zaangażowanie w tworzenie cyklu edukacyjnych przedstawień Centrum Edukacji Teatralnej w Gdańsku budowało w młodych ludziach zamiłowanie do teatru i pomagało kształtować świadomego w odbiorze sztuki widza teatralnego.
Praca artystyczna i działalność społeczna były docenione przez władze uhonorowaniem Jana Sieradzińskiego Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznaką Zasłużony Działacz Kultury, a także odznaką Za Zasługi dla Ziemi Gdańskiej.
Ale pan Jan żył nie tylko samym teatrem w teatrze. Ważne dla Niego były też relacje koleżeńskie i dobra atmosfera pracy. Słynne stoliki, przy których grywało się w brydża czy kości, to dzisiaj już legenda, którą wspominają tylko nieliczni.
Członkowie gdańskiego oddziału pamiętają natomiast Jego zaangażowanie w prace na rzecz Stowarzyszenia. Obdarzony zaufaniem Koleżanek i Kolegów, przez kilka lat pełnił funkcję Przewodniczącego Oddziałowego Sądu Koleżeńskiego. Niemal do końca życia aktywnie uczestniczył w spotkaniach w Klubie Aktora przy ul. Mariackiej.
Pozostało kolejne puste miejsce z pamięcią o człowieku zawsze uśmiechniętym, życzliwym i tak dobrze czującym się wśród ludzi o podobnej artystycznej wrażliwości.
