Temat wykluczenia artysty, osamotnienia i walki o ideały to problem dotyczący całego środowiska artystycznego. Andrzej Golejewski szerszej widowni znany z komedii „Wyjście Awaryjne”. Związany przez szesnaście lat ze sceną lubelską Teatru im J. Osterwy w Lublinie a wcześniej dziesięć lat z Teatrem na Woli w Warszawie.
Tadeusz Łomnicki nazwał go swoim następca i wróżył mu wielką karierę.
W filmie zobaczyć będzie można nie tylko wielki talent aktora, jego wyboistą drogę życiową naznaczoną chorobą czy fascynujący świat myśli głównego bohatera, ale i jego konsekwentną walkę o ideały.
Interesująca może być także dla współczesnego odbiorcy niespotykana wrażliwość aktora na przyrodę. Intymny i niezwykły sposób w jaki rozmawia aktor z drzewami, zwierzętami napawa nadzieją i skłania do głębszych refleksji.
słowo od reżyserki:
„Dla aktora Andrzeja Golejewskiego- bohatera mojego filmu ta realizacja była udaną psychoterapią- spełnieniem jego marzenia. Artysta mógł doświadczać siebie, wychodząc poza własne granice. Stał się na moment wszechmocnym, tworzącym siebie na nowo, według własnych wyobrażeń.
Jacob Levy Moreno, twórca psychodramy, jednej z ważniejszych metod leczenia pisał: „Zagraj siebie samego takim, jakim nigdy nie byłeś, tak, byś zaczął być takim, jakim mógłbyś być. Bądź swą własną inspiracją, swym własnym autorem, swym własnym aktorem, swym własnym terapeutą i wreszcie swym własnym Stwórcą”. ”
Film powstawał przez 10 lat, powstał za skromny budżet, z datków ludzi ze zrzutki na
zrzutka.pl.
Reżyserką filmu jest aktorka i reżyserka Hanka Brulińska.
Zdjęcia: Grzegorz Hartfiel
Montaż : Rafał Bryll
Dźwięk i muzyka: Krzysztof Sokół