Adam Pfeiffer

Przez lata wcielał się w szereg postaci. Był m.in. Nauczycielem, Policjantem i Bileterem w sztuce „Kajtuś Czarodziej” Korczaka (reż. Krzysztof Niesiołowski), Herodem królem w „Kramiku Mikołaja Gwiazdora” Gołębskiej (reż. Zofia Miklińska), Haraburdą-trzmielem, Sadełkiem-lisem i Słomiaczkiem w „O Krasnoludkach i sierotce Marysi” Konopnickiej (reż. Stanisław Stapf), Żołnierzem Święty Jadwigi, Świętym Józefem, Opowiadaczem i Inspektorem w „Żywotach świętych” Wowro (reż. Bohdan Głuszczak), Świętym Emilem w „Spowiedzi w drewnie” autorstwa i w reżyserii Jana Wilkowskiego, Dorożkarzem w „Latającym wiatraku” Aliny i Jerzego Afansjewów (reż. Krzysztof Niesiołowski), Zalotnikiem Głupińskim w „Pięknej i bestii” Hrubina (reż. Tomas Dvorak), Smokiem w „Trzech bajkach o smokach” Masatowej (reż. Matej Kopecky).

Ostatnią jego premierą był spektakl „Cudoki krakowskie, czyli Szopka po polsku” autorstwa i w reżyserii Bohdana Głuszczaka i rola Józefa.

Specjalizował się w animacji marionetek. Wśród niezapomnianych kreacji, które stworzył, najbardziej cenił sobie rolę Żyda z „Szopki krakowskiej” Stanisława i Tadeusza Estreicherów oraz postaci zagrane w „Spowiedzi w drewnie” Jana Wilkowskiego i w „Żywotach Świętych” Jędrzeja Wowry.

Wyróżniony został w 1969 roku Nagrodą MRN w Szczecinie, w 1974 roku Nagrodą Premiera a w 1979 roku Bursztynowym Pierścieniem.

W roku jubileuszu 90-lecia ZASP-u (2008), w którym był stowarzyszony od 1983 roku w Sekcji Teatrów Lalkowych, sam odbierał gratulacje z okazji 50-lecia pracy artystycznej.

Odszedł artysta całym sercem oddany teatrowi lalek i szczecińskiej „Pleciudze”.