Alicja Telatycka

Wiele z jej atrakcyjnych aktorskich kreacji zapisało się w historii białostockiego Teatru Dramatycznego. Doceniano i chwalono jej warsztat oraz artystyczną maestrię.
Za swoją pracę była nagradzana, m.in. Nagrodą Centralnej Rady Związków Zawodowych (1968), Nagrodą PMRN Opole – za zasługi w upowszechnianiu kultury (Opole, 1970)
oraz nagrodą za tytułową rolę w przedstawieniu „Elektra, moja miłość” z Teatru im. A. Węgierki w Białymstoku podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Krajów Socjalistycznych (Katowice, 1971).

Artystka urodziła się 31 maja 1936 w Lublinie. Wykształcenie aktorskie uzyskała na Wydziale Aktorskim łódzkiej PWSTiF w 1960 roku.
Jeszcze podczas studiów występowała w Teatrze 7.15 w Łodzi. Następnie w Teatrze Powszechnym w tym samym mieście.
Podczas swojej zawodowej drogi Alicja Telatycka pracowała w poznańskim PPIE (1960), Teatrze Ziemi Opolskiej (1960–1971),
Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1971-1974), Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (1975–1976),
Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1976), Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1977-1978). W 1978 roku artystka powróciła na stałe do Białegostoku,
gdzie występowała na deskach Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki do 2000 roku.
Ostatni raz wystąpiła gościnnie na scenie „Węgierki” w 2010 roku w spektaklu „Tektonika uczuć” (reż. Julia Wernio).