Czesław Lasota

…

Nowego w Warszawie (1981-83), Dramatycznego w Warszawie (1983-85), im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie (1985-88), Polskiego w Bielsku-Białej (1988-90), Dramatycznego w Elblągu (1990-93), Polskiego w Bydgoszczy (1993-1998), Narodowego w Warszawie (1998-2002).

Na dużym ekranie pojawił się po raz pierwszy w 1956 roku w obrazie Stanisława Różewicza „Trzy kobiety” i choć nie znalazł się w napisach, zagrał postać ucznia w szkole wieczorowej. Pierwszą większą rolą była zagrana cztery lata później postać Chudego w „Szatanie z siódmej klasy” w reżyserii Marii Kaniewskiej. U Kazimierza Tarnasa w „Szatnie…” wcielił się w rolę Woźnego. W filmie „Yokmok” Stanisława Możdżyńskiego był Ubekiem, w „Kochajmy Syrenki” Jana Rutkiewicza Prezesem, Kolegą w „Hydrozagadce” Andrzeja Kondratiuka, Wierzycielem w „Wielkiej miłości Balzaka” i Dyrektorem w „Bezkresnych łąkach” Wojciecha Solarza, Rezydentem w „Lalce” Ryszarda Bera, Kombatantem w „Zerwanych cumach” Sylwestra Szyszki i Szoferem w „Karierze Nikodema Dyzmy” duetu Jan Rybkowski/Marek Nowicki, Tragikiem w „Modrzejewskiej” Jana Łomnickiego, Prezesem w „Bożej podszewce” Izabelli Cywińskiej, Żydem karczmarzem w „Ogniem i mieczem” Jerzego Hoffmana, czy Dziadkiem w „Mroku” Jacka Borcucha, w ostatnim swoim filmowym wcieleniu z 2008 roku.

Na scenie zadebiutował w 1957 roku w łódzkim Teatrze Powszechnym, rolą Ojca w „Dwóch teatrach” Szaniawskiego w reżyserii Kazimierza Brodzikowskiego. Zagrał też Pierczychina w „Mieszczanach” Gorkiego, Fujarkiewicza” w „Domu otwartym” Bałuckiego, Optymiszczaka w „Łaźni” Majakowskiego, Papieża w „Kordianie” Słowackiego, Ojca Scholastyka w „Igraszkach z diabłem” Drdy. W inscenizacjach Szekspira wcielił się w postaci: Biondella w „Poskromieniu złośnicy”, Brata Laurentego w „Romeo i Julii”, Sir Andrzeja w „Wieczorze trzech króli”, Reynalda i Grabarza w „Hamlecie”, Caithnessa i Mordercę w „Makbecie”, Oswalda w „Królu Learze”, Pazia w „Jak wam się podoba”. Był fredrowskim Latką w „Dożywociu”, Huzarem w „Trzy po trzy”, Rejentem Milczkiem w „Zemście”, czy Janem w „Ślubach panieńskich” – ostatniej premierze zagranej w 2007 roku, pod okiem Jana Englerta, na deskach Teatru Narodowego, gdzie Jerzy Grzegorzewski obsadził go w roli Frieza w „Nocy listopadowej” i Wójta w „Sędziach” Wyspiańskiego, Szambelana w „Ślubie” i Ojca Albertynki w „Operetce” Gombrowicza, zaś Kazimierz Kutz w sztukach Różewicza: „Kartoteka” (Górnik), czy „Na czworakach” (II Pan)

Aktor wyróżniony został za rolę Biondella w „Poskromieniu złośnicy” Szekspira podczas I Kaliskich Spotkań Teatralnych w 1961 roku, a rok później nagrodzony podczas IV FTPP w Toruniu za rolę Ojca Scholastyka w „Igraszkach z diabłem” Drdy Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie.