Halina Kwiatkowska

Należąc do grupy założycielskiej Teatru Rapsodycznego, powstałego w Krakowie jeszcze w latach okupacji niemieckiej, po raz pierwszy zagrała pod reżyserskim okiem Mieczysława Kotlarczyka w „Królu Duchu” Słowackiego, by pięć lat później już w Teatrze Słowackiego wcielić się w postać Poli u „Mieszczan” Gorkiego. Po krótkiej przygodzie z krakowskim Teatrem Powszechnym KUR zakotwiczyła w Teatrze Starym, by pokazać się publiczności kreując postaci z literatury klasycznej i współczesnej, polskiej i światowej, m.in. Anieli w „Ślubach panieńskich” Fredry, Iriny w „Trzech siostrach” i Warii w „Wiśniowym sadzie” Czechowa, Doroty w „Psie ogrodnika” Lope de Vegi, Aliny i Goplany w „Balladynie” Słowackiego, Warwary w „Jegorze Bułyczowie i innych” Gorkiego, Ismeny w „Antygonie” Anouilha i Dwojry w „Zmierzchu” Babla, Stelli w „Tramwaju zwanym pożądaniem” Williamsa, Miss Furnival w „Czarnej komedii” Shaffera, Estery Franz w „Cenie” Millera, czy Nell w „Końcówce” Becketta, by w 2006 roku zagrać ostatnią premierę teatralną wcielając się w rolę Pani Pernelle w molierowskim „Tartuffie” wyreżyserowanym przez Mikołaja Grabowskiego.

Pracowała z reżyserami, wśród których Bronisław Dąbrowski, Władysław Krzemiński, Lidia Zamkow, Halina Gall, Henryk Szletyński, Mieczysław Górkiewicz, Zygmunt Hubner, Józef Szajna, Jerzy Jarocki, czy Konrad Swinarski.

Wraz ze swoim mężem, literatem Tadeuszem Kwiatkowskim, zapisała ciekawą kartę współtworząc z nim Jamę Michalikową, kabaret, któremu poświęciła dwadzieścia lat scenicznego życia.

Czas zawodowych obowiązków dzieliła z krakowską Państwową Wyższą Szkołą Teatralną im. Ludwika Solskiego, w której przez czterdzieści lat ucząc prozy, wiersza, piosenki i stworzonego przez siebie przedmiotu – kultury bycia, wypuściła w świat blisko 600 uczniów.

Za swoje dokonania została odznaczona m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Nagrodą Honorową Fundacji Kultury Polskiej, Medalem Honoris Gratia i Medalem 100-lecia ZASP-u, Stowarzyszenia, w którym pełniła zaszczytne funkcje należąc też do elitarnego grona Członków Zasłużonych..

W życiu miała jeszcze dwie pasje – pisanie (była autorką tomów: „Porachunki z pamięcią”, „Wielki Kolega”, „Nie ma takiej świętej” i „Boyowym szlakiem, czyli a to ci kabaret” – współautorstwo z Bruno Miecugowem) oraz podróże.

Teraz właśnie wybrała się w tę najdłuższą…