wspomnienia

Kazimierz Pustelak

14.02.1930 r.
 – 11.12.2021 r.
Artysta śpiewak – tenor liryczny uważany za następcę Jana Kiepury, wykładowca i wieloletni dziekan Wydziału Wokalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, jeden z najwybitniejszych artystów polskiej sceny operowej, laureat wielu konkursów wokalnych, członek Sekcji Teatrów Muzycznych ZASP.

Poszukując bezpiecznego zawodu, ukończył studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i uzyskał tytuł inżyniera rolnika. Jednak pasja i miłość do śpiewu sprawiły, że myśli o studiach wokalnych nie pozostały wyłącznie w sferze marzeń. Zdobył solidne przygotowanie ucząc się śpiewu w prywatnej zawodowej szkole wokalnej profesora Czesława Zaremby w Krakowie oraz u Marii Świeżawskiej w Rzeszowie. Zaproszony przez dyrektora Jerzego Gerta i Anatola Wrońskiego, przyjął propozycję angażu, jako solisty, do Teatru Muzycznego i Zespołu Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie, gdzie jako pierwszą zaśpiewał partię Leńskiego w „Eugeniuszu Onieginie” Piotra Czajkowskiego.
Wyjazd do Włoch na stypendium w centrum doskonalenia śpiewaków operowych przy mediolańskiej La Scali, pozwolił przygotować kilka partii operowych w klimacie włoskiej szkoły wokalnej, co nie pozostało bez wpływu na całą późniejszą karierę artystyczną.
W 1960 roku został solistą warszawskiego Teatru Wielkiego, wcielając się tam po raz pierwszy w postać Księcia Mantui w operze „Rigoletto” Verdiego w reżyserii Wiktora Bregy’ego. Na tej scenie, której był wierny do ostatniej premiery, jaką była w 2011 roku „Turandot” Pucciniego i postać Cesarza Altouma (we wcześniejszych inscenizacjach rola Panga), wykreował kilkadziesiąt partii, wśród których, m.in.: Ernesto w „Don Pasquale” Donizettiego, Edyp i Eumolpe w „Oedipus Rex. Persefona” Strawińskiego, czy Azael w „Synu marnotrawnym” Debussyego. Był Hoffmanem w „Opowieściach Hoffmana” Offenbacha, Rudolfem w „Cyganerii” i Pinkertonem w „Madame Butterfly” Pucciniego. Zachwycał rolą Hrabiego Almavivy w „Cyruliku sewilskim” Rossiniego, czy Valetty w „Koronacji Poppei” Monteverdiego. Zbierał brawa za Kniazia Wasilija Iwanowicza Szujskiego i Nikołkę Nawiedzonego w „Borysie Godunowie” Musorgskiego, za Alfreda Germonta w „Traviacie”, Fentona w „Falstaffie”, czy Abdalla w „Nabucco” Verdiego, za Ojca Mignona w „Diabłach z Loudun” Pendereckiego, Don Ottavia w „Don Giovannim”, czy Belmonta w „Uprowadzeniu z Seraju” Mozarta, Adrisima i Pasterza w „Królu Rogerze” Szymanowskiego, Judejczyka w „Salome” Straussa, czy wreszcie Nauma w „Skrzypku na dachu” Bocka.
Pracował z wybitnymi reżyserami operowymi i teatralnymi: Aleksandrem Bardinim i Konradem Swinarskim, Ludwikiem Rene i Alfredo Rodriguesem, Janem Kulczyńskim i Danutą Baduszkową, Kazimierzem Dejmkiem i Krystyną Meissner, Jerzym Gruzą i Janem Świderskim, Lidią Zamkow i Maciejem Prusem, Laco Adamikiem, Markiem Grzesińskim, czy Mariuszem Trelińskim, który zaprosił artystę do zaśpiewania jego ostatniej premiery na macierzystej scenie operowej.
Artysta był laureatem międzynarodowych konkursów wokalnych: zdobył Srebrny Medal w Moskwie (1957) i Złoty Medal w Tuluzie (1960). Za swój dorobek artystyczny wyróżniony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964), Nagrodami Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1977) i I stopnia (1992). W 2010 roku otrzymał Honorową Nagrodę Muzyczną Rzeszowskiego Towarzystwa Muzycznego a w 2007 roku Złoty Medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”. A jego recital zainaugurował niemal 70 lat temu działalność Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Rzeszowie, prekursorki Filharmonii Rzeszowskiej”.

fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
DRUKUJ
Udostępnij

Odeszli również

Waldemar Wilhelm

08.05.1935 r.
 – 11.03.2023 r.
Odszedł Waldemar Wilhelm – aktor, reżyser, pedagog na Wydziale Lalkarskim warszawskiej PWST im. A. Zelwerowicza, wykładowca i dziekan na Wydziale Aktorskim w PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi. W latach 1975-76 reżyser w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku, dyrektor teatrów: im. Bogusławskiego w Kaliszu (1977-80), Lalki i Aktora Pinokio w Łodzi (1993-2009).
więcej

Leonard Pietraszak

06.11.1936 r.
 – 01.02.2023 r.
Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej Filmówki, aktor teatrów: Dramatycznego i Polskiego w Poznaniu oraz warszawskich: Klasycznego, Komedii i Ateneum. Artysta na ekranie wcielił się w rozliczne postaci: Ułana, Pilota i Rycerza, Malarza, Kapitana, czy Ojca.
więcej

Krzysztofa Rau

01.07.1937 r.
 – 21.12.2022 r.
Z żalem i smutkiem żegnamy zmarłego dzisiaj Krzysztofa Raua, aktora lalkarza, reżysera, dramatopisarza, autora scenariuszy, pedagoga, wieloletniego dyrektora Białostockiego Teatru Lalek, wykładowcę i prodziekana Wydziału Lalkarskiego warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, Zasłużonego Członka ZASP,
więcej

Krystyna Mazur

02.09.1930 r.
 – 01.12.2022 r.
Z żalem żegnamy zmarłą profesor Krystynę Mazur. Niezrównaną specjalistkę w dziedzinie słowa. Wieloletniego pedagoga Akademii Teatralnej w Warszawie. Od ponad sześćdziesięciu lat członka ZASP – Sekcji Teatrów Lalkowych, później Sekcji Teatrów Dramatycznych. Pani Profesor, będzie nam bardzo brakowało Pani mądrości, taktu, poczucia humoru i serdeczności. Żegnaj Droga Koleżanko!
więcej

JÓZEF SKWARK

01.01.1938 r.
 – 25.11.2022 r.
Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej filmówki, ukończonej z odznaczeniem, oraz Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie, reżyser, aktor Teatrów Dramatycznych w Poznaniu, Koszalinie-Słupsku, Szczecinie, Wrocławiu, im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, Narodowego w Warszawie i im. Wilama Horzycy w Toruniu, wykładowca w krakowskiej PWST,
więcej

Andrzej Rozhin

04.05.1940 r.
 – 17.11.2022 r.
Z żalem żegnamy Andrzeja Rozhina – aktora, reżysera, scenarzystę, dyrektora teatrów: Gong-2 w Lublinie, im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, im. Stefana Jaracza w Olsztynie, Teatru Polskiego w Szczecinie, Bałtyckiego Teatru im. J. Słowackiego w Koszalinie, Polskiego w Szczecinie i Teatru im. J. Osterwy w Lublinie, laureata wielu nagród i wyróżnień.
więcej