Krystyna Królówna

W teatrze była Marianną w „Skąpcu” i Antosią w „Chorym z urojenia” Moliera, Polly Peachum w „Operze za trzy grosze” Brechta i Sulimą w „Księżniczce Turandot” Gozziego, Wiedźmą w „ Makbecie”, Panią Ford w „Wesołych kumoszkach z Windsoru”, Rozalindą w „Jak wam się podoba” i Kleopatrą w „Antoniuszu i Kleopatrze” Szekspira, Olgą w „Meteorze” Dürrenmatta, Giletą w „Księżniczce na opak” i Rosaurą w „Życie jest snem” de la Barki, Amelią w „Mazepie” Słowackiego i Elizą Doolittle w „Pigmalionie” Shawa, Agafią Tichonowną w „Ożenku” Gogola i Telimeną w „Panu Tadeuszu” Mickiewicza, Podstoliną w „Zemście” i Elwirą w „Mężu i żonie” Fredry, Julią Filipowną w „Letnikach” Gorkiego, Rozamundą w „Ubu królem” Jarry’ego, czy Panią Boyle w „Pułapce na myszy” Agathy Christie.

Pracowała z wybitnymi twórcami, wśród których, m.in.: Lidia Zamkow, Bronisław Dąbrowski, Irena Babel, Krystyna Meissner, Wanda Laskowska, August Kowalczyk, Krystyna Skuszanka, Jerzy Krasowski, Anna Minkiewicz, Tadeusz Minc, czy Jan Bratkowski.

Choć po raz pierwszy stanęła przed kamerą na planie filmu „Sól ziemi czarnej” Kazimierza Kutza, to zauważona została w obrazie Krzysztofa Szmagiera, gdzie zagrała jedną z głównych ról. Podobnie w „Pastorale heroica” i „Warszawskich gołębiach” Henryka Bielskiego, czy u Romana Wionczka w „Generale Berlingu”. Do współpracy zaprosił ją Sylwester Chęciński, twórca filmu „Bo oszalałem dla niej”. W filmie „Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni” Mieczysława Waśkowskiego była pielęgniarką, a w niezapomnianym serialu „Chłopi” Jana Rybkowskiego, poruszała rolą poniewieranej, zdradzanej Hanki Borynowej.

Jej głos pamiętają też wielbiciele filmu animowanego „Toy Story 2” a w nim postać Pani Bulwy, czy Kury Audrey w „Rogatym ranczu”, Atropos w „Herkulesie”, Wiedźmy Hildy w „13 demonach Scooby Doo”, Tess Carlisle w „Strażniczce pierwszej damy” i wielu innych. W serialu „Ballada o Januszku” Henryka Bielskiego, użyczyła głosu Lidii Fiedosiejewnie-Szukszynie, grającej postać Matki.

Miała świetny radiowy głos, co sprawiło, że bodaj najwięcej czasu spędziła w studiu nagrywając dosłownie setki słuchowisk w Teatrze Polskiego Radia. Po raz pierwszy usiadła przed mikrofonem w 1967 roku wcielając się w postać Nais w „Powrocie z gwiazd” Stanisława Lema w reżyserii Józefa Grotowskiego. Wśród ostatnich ról stworzonych w 2005 roku była Anastazja w „Miłości na Krymie” Mrożka w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego i Zofia w „Napadzie” Letkiego w reżyserii Janusza Kukuły.

Nie dziwi więc, że już w 1983 roku została wyróżniona Nagrodą Ministerstwa Kultury i Sztuki II stopnia za aktorską twórczość radiową. Była też laureatką nagrody za rolę Kiszkiny w spektaklu „Zeszłego lata w Czulimsku”, przyznaną w 1977 roku na XVII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych.

Z ZASP-em była związana od 1964 roku.