W spektaklu dyplomowym reżyser Jan Kreczmar obsadził ją w roli Hipolity – królowej Amazonek w „Śnie nocy letniej” Szekspira a Janina Romanówna w tytułowej Pannie Maliczewskiej Gabrieli Zapolskiej.

Po ukończeniu studiów grała w Teatrze Domu Wojska Polskiego, Dramatycznym w Warszawie, Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie,  Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku oraz w Teatrze Powszechnym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu wcielając się w postaci, m.in.: Izabeli w sztuce „Alkad z Zalamei” Calderona de la Barci w reżyserii Ludwika Rene, Panny Młodej w „Weselu” Wyspiańskiego w reżyserii Maryny Broniewskiej i Jana Świderskiego, Lizy w spektaklu „Pan Puntila i jego sługa Matti” Bertolda Brechta w inscenizacji Konrada Swinarskiego, Ingi w „Pierwszym dniu wolności” Leona Kruczkowskiego, Elwiry we fredrowskim „Mężu i żonie” w reżyserii Henryka Rozena, Eweliny Hańskiej w „Weselu Pana Balzaca” Jarosława Iwaszkiewicza i Pani Wielosławskiej w „Przedwiośniu” Żeromskiego w reżyserii Zygmunta Wojdana, Zinaidy Liebiediewy w „Iwanowie” Czechowa w reżyserii Jerzego Rakowieckiego, czy Baronowj Sakalyi w witkiewiczowskiej „Sonacie Belzebuba” w reżyserii Jerzego Wróblewskiego,

Zagrała w filmach, m.in. w „Trudnej miłości”, „Świadectwie urodzenia”, „Gniewku, synu rybaka”, „Romantycznych”, „Rajskiej jabłoni”, czy „Tygrysach Europy”.

Odeszła nasza serdeczna Koleżanka stowarzyszona w ZASP-ie od ponad sześćdziesięciu lat.

Wyrazy głębokiego współczucia i żalu z powodu śmierci Mamy składamy naszemu Koledze, Januszowi Leśniewskiemu.

***
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 8 marca 2019 roku o godzinie 11.00 w Domu Przedpogrzebowym na Cmentarzu Północnym – Wólka Węglowa.

***
Małgorzata  Leśniewska we wspomnieniach Witolda Sadowego

Była przede  wszystkim aktorką teatralną. O głębokiej prawdzie oddziaływania i szlachetnych warunkach zewnętrznych. Uprawiała ten zawód z pasją i zaangażowaniem. Od dzieciństwa marzyła o teatrze. Chciała być aktorką. Urodziła się 15 lipca 1929 roku w Mogielnicy. Po maturze i egzaminie wstępnym, dostała się na studia do PWST w Warszawie. Ukończyła Wydział Aktorski w roku 1953. Jej mentorami byli najwybitniejsi artyści tamtych czasów: Janina Romanówna, Jan Kreczmar i Aleksander Bardini. Po dyplomowych rolach Tani w radzieckiej sztuce Wiktora Rozowa, Hipolity w „Śnie nocy letniej” Szekspira oraz tytułowej „Panny Maliczewskiej” Gabrieli Zapolskiej zaangażowała się do Teatru Wojska Polskiego w roku 1953. W roku 1955 teatr przeniósł się do Pałacu Kultury. Zmienił nazwę na Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy. Wśród wielu ról, które grała na tej scenie, to Izabella w „Alkadzie z Zalamei” Calderona w reżyserii Ludwika Rene, Panna Młoda w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Maryny Broniewskiej i Jana Świderskiego oraz role w sztukach Bertolda Brechta „Szwejk”, „Wizyta starszej pani”, czy „Pan Puntila i jego sługa Matti” w reżyserii Konrada Swinarskiego. Potem wyjechała z Warszawy. Pracowała na prowincji. W Teatrze Miejskim im. Adama Mickiewicza w Częstochowie a następnie w Płocku, w Teatrze im. Jerzego Szaniawskiego, za dyrekcji Jana Skotnickiego. Grała tam mnóstwo ról. Wśród nich Ingę w „Pierwszym dniu wolności” Leona Kruczkowskiego w reżyserii Karola Borowskiego. Przez krótki okres była aktorką Teatru Współczesnego w Warszawie i Teatru Ochoty. Współpracowała z Rozgłośnią Polskiego Radia, dubbingiem, Teatrem  Polskiego Radia i Teatrem Telewizji. Występowała w licznych filmach polskich grając epizodyczne  role. Teatr był dla niej najważniejszy. W nim znajdowała satysfakcję. Udzielała się społecznie. Wspierała młodzież.

Odeszła mając 89 lat.

Żegnam Cię, Droga Małgosiu ze smutkiem. Śpij spokojnie.

Januszowi Leśniewskiemu, Jej synowi, składam wyrazy głębokiego współczucia.