wspomnienia

Mirosława Krajewska

13.03.1925 r.
 – 01.03.2019 r.
Z wielkim żalem i smutkiem żegnamy aktorkę Mirosławę Krajewską-Stępień, zmarłą w dniu 1 marca 2019 roku.

***
Wspomnienie

Przeglądając „kronikę towarzyską”, znalazłem kilka dni temu w Gazecie Wyborczej nekrolog, że 1 marca 2019 roku zmarła Mirka Krajewska, moja koleżanka.

Zapamiętałem Ją z czasów młodości. Śliczną i utalentowaną, pełną uroku piosenkarkę i aktorkę Teatru Syrena. Żonę Wacława Stępnia, który wraz ze Zdzisławem Gozdawą pisywali teksty i lekkie komedie z klasą dla aktorów Teatru Syrena. Jej założycielem był Jerzy Jurandot. To Mirka Krajewska wylansowała szlagierową piosenkę „Marynika”, którą śpiewała cała Polska.

Karierę zaczynała po wojnie w Łodzi. Związana z Estradą Łódzką. Tam bowiem koncentrowało się życie większości aktorów. Łódź była nie zniszczonym miastem, Warszawa leżała w gruzach, była w odbudowie. Tylko nieliczni decydowali się na życie w ruinach nieistniejącego miasta. Do Warszawy przyjechała z Teatrem Syrena w roku 1948. To był Jej dom i miejsce pracy. Tam odnosiła sukcesy.

Znaliśmy się wówczas wszyscy. Nie było nas tak wielu, jak dziś. Spotykaliśmy się w Klubie Aktora w Al. Ujazdowskich 45. Tam toczyły się rozmowy o życiu i teatrze przy kieliszku wódki. Przynależność do ZASP-u a potem SPATiF-u nobilitowała każdego aktora. Na urlopy latem jeździliśmy nad polskie morze, do Sopotu, Juraty i Jastarni. Tam zadawaliśmy szyku ubrani w amerykańskie ciuchy zakupione na Bazarze Różyckiego na Pradze. A zimą do Zakopanego. Tam balowaliśmy, kochaliśmy się, byliśmy sobie życzliwi. Nie opluwaliśmy się tak, jak dzisiaj. Szanowaliśmy się wzajemnie i szanowaliśmy autorytety. Tak żyliśmy w Polsce Ludowej po wojnie. To były cudowne czasy.

Żegnaj, kochana Mirko. Spoczywaj w spokoju.

Autor tekstu: Witold Sadowy
DRUKUJ
Udostępnij

Odeszli również

KRYSTYNA ŁUBIEŃSKA

03.08.1932 r.
 – 10.05.2023 r.
Są na tym świecie ludzie, o których myśli się, że byli tu od zawsze i na zawsze pozostaną. O Krystynie Łubieńskiej z całą pewnością wielu z nas tak myślało. Jak o trwałym bycie gdańskiego i sopockiego pejzażu.
więcej

Waldemar Wilhelm

08.05.1935 r.
 – 11.03.2023 r.
Odszedł Waldemar Wilhelm – aktor, reżyser, pedagog na Wydziale Lalkarskim warszawskiej PWST im. A. Zelwerowicza, wykładowca i dziekan na Wydziale Aktorskim w PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi. W latach 1975-76 reżyser w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku, dyrektor teatrów: im. Bogusławskiego w Kaliszu (1977-80), Lalki i Aktora Pinokio w Łodzi (1993-2009).
więcej

Leonard Pietraszak

06.11.1936 r.
 – 01.02.2023 r.
Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej Filmówki, aktor teatrów: Dramatycznego i Polskiego w Poznaniu oraz warszawskich: Klasycznego, Komedii i Ateneum. Artysta na ekranie wcielił się w rozliczne postaci: Ułana, Pilota i Rycerza, Malarza, Kapitana, czy Ojca.
więcej

Krzysztofa Rau

01.07.1937 r.
 – 21.12.2022 r.
Z żalem i smutkiem żegnamy zmarłego dzisiaj Krzysztofa Raua, aktora lalkarza, reżysera, dramatopisarza, autora scenariuszy, pedagoga, wieloletniego dyrektora Białostockiego Teatru Lalek, wykładowcę i prodziekana Wydziału Lalkarskiego warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, Zasłużonego Członka ZASP,
więcej

Krystyna Mazur

02.09.1930 r.
 – 01.12.2022 r.
Z żalem żegnamy zmarłą profesor Krystynę Mazur. Niezrównaną specjalistkę w dziedzinie słowa. Wieloletniego pedagoga Akademii Teatralnej w Warszawie. Od ponad sześćdziesięciu lat członka ZASP – Sekcji Teatrów Lalkowych, później Sekcji Teatrów Dramatycznych. Pani Profesor, będzie nam bardzo brakowało Pani mądrości, taktu, poczucia humoru i serdeczności. Żegnaj Droga Koleżanko!
więcej

JÓZEF SKWARK

01.01.1938 r.
 – 25.11.2022 r.
Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej filmówki, ukończonej z odznaczeniem, oraz Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie, reżyser, aktor Teatrów Dramatycznych w Poznaniu, Koszalinie-Słupsku, Szczecinie, Wrocławiu, im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, Narodowego w Warszawie i im. Wilama Horzycy w Toruniu, wykładowca w krakowskiej PWST,
więcej