Po zakończeniu działań wojennych odbył służbę wojskową, ukończył Liceum dla Dorosłych w Katowicach, a w 1949 r. został studentem filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Zafascynowany inscenizacjami w krakowskim Teatrze im. J. Słowackiego, postanowił o zmianie kierunku studiów. I tak, 1949 r. rozpoczął studia w Państwowej Szkole Aktorskiej, która rok później otrzymała status Szkoły Wyższej.

W dyplomowym przedstawieniu „Przyjaciele” A. Fredry grał m.in. ze Zbigniewem Cybulskim i Bogumiłem Kobielą. Rolę Czesława, graną w tym spektaklu traktował jako swój debiut teatralny, z uwagi na wielokrotne wystawianie jej na Małej Scenie Teatru Starego w Krakowie.

Po otrzymaniu dyplomu zaangażował się do Teatru S. Żeromskiego w Kielcach, prowadzonego przez Irenę i Tadeusza Byrskich. Pracując w tym teatrze do 1958 r. zagrał ponad 30 ról – m.in. tytułowy „Cyd” Corneille’a i „Fantazy” J. Słowackiego, a także Starosta w „Domku z kart” E. Zegadłowicza, Prof. Zabrzeziński w „Uciekła mi przepióreczka” S. Żeromskiego, Fortunio w „Świeczniku” A. Musseta, Kalb w „Intrydze i miłości” F. Schillera.

Kiedy w 1958 r. pp. Byrscy odeszli do Teatru Polskiego w Poznaniu, przypadek sprawił, że Ryszard Moskaluk spotkał się w Sopocie ze Zbigniewem Cybulskim. Namówiony przez niego podjął próbę zatrudnienia się w Teatrze Wybrzeże. 11 listopada 1958 r. został zaangażowany przez dyrektora Antoniego Biliczaka i pozostał wierny tej scenie do końca zawodowej aktywności. Wystąpił w ponad 150 spektaklach.

Dziś spoglądamy z podziwem i szacunkiem na Jego artystyczne dokonania. Bez wątpienia należał bowiem do grona tych najlepszych twórców, dzięki którym powstało wiele wybitnych przedstawień, stanowiących o wysokiej randze i złotym okresie tego teatru.

Za swoje osiągnięcia artystyczne i społeczną działalność odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej i Zasłużony dla Miasta Gdańska.