wspomnienia

Ryszard Wojtkowski

03.11.1929 r.
 – 08.10.2022 r.
Śpiewak przez lata uznawany za pierwszego amanta sceny operetkowej, na której zadebiutował sześćdziesiąt lat temu, początkowo śpiewając w chórze lubelskiego Teatru Muzycznego. Kazimierz Dembowski wyreżyserował wówczas „Wodewil warszawski” niezapomnianego duetu Gozdawa i Stępień.

Rok później artysta był już Arystenem w „Orfeuszu w piekle” Offenbacha i Fircykiem w „Tysiąc i jednej nocy” Straussa.

 

Zanim dał się porwać muzyce rozpoczął studia medyczne, które porzucił dla filozofii chrześcijańskiej na KUL-u, by ostatecznie na dobre zakotwiczyć na scenie, jednocześnie intensywnie ucząc się zawodu u profesora Różańskiego.

 

Zmiana teatru na Operetkę Śląską w Gliwicach a po latach na Operetkę Warszawską zaowocowała rolami, wśród których: Binder w „Domku trzech dziewcząt” Schuberta, Raul de St. Brioche i Kamil de Rosillon w „Wesołej wdówce” oraz Gustaw von Pottenstein w „Krainie uśmiechu” Lehara, Książę Gigi, Alfred i Gabriel von Einsenstein w „Zemście nietoperza” oraz Ottokar w „Baronie cygańskim” Johanna II Straussa, Hubert w „Cnotliwej Zuzannie” Gilberta, Henryk w „Balu w operze” Heubergera, Jimi Boy w „Kwiecie Hawai” i Ferry w „Wiktorii i jej huzarze” Ábraháma, Boni w „Księżniczce czardasza” i Baron Kalaman Żupan w „Hrabinie Maricy” Kálmána.

 

Ostatnią sceniczną premierą nie była operetka. Artysta przyjął propozycję Krzysztofa Warlikowskiego reżyserującego przedstawienie „Tancerz mecenasa” Gombrowicza, zrealizowanego na deskach Teatru Powszechnego w Radomiu.

 

Jego osiągnięcia doceniła Sekcja Teatrów Muzycznych przyznając Statuetkę Ariona, nagrodę wyróżniającą artystów za ich wybitne osiągnięcia wokalno-aktorskie ale też doceniając działalność na rzecz koleżanek i kolegów skupionych wokół Związku Artystów Scen Polskich, Stowarzyszenia, z którym związał się na początku swojej drogi zawodowej ponad sześć dekad temu, a które przyjęło go przed laty do swojego elitarnego grona Członków Zasłużonych ZASP.

fot. Karol Stępkowski
DRUKUJ
Udostępnij

Odeszli również

Barbara Stesłowicz-Biały

30.08.1936 r.
 – 24.10.2023 r.
Z ogromnym żalem i smutkiem informujemy, że odeszła aktorka – Barbara Stesłowicz-Biały. Związana z wieloma teatrami m.in: Teatrem Dolnośląskim, Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, Teatrze Rozmaitości we Wrocławiu, Teatrze Bagatela i Teatrze Ludowym w Krakowie.
więcej

Andrzej Precigs

22.08.1949 r.
 – 26.08.2023 r.
Z przykrością informujemy, że odszedł Andrzej Precigs – wspaniały aktor teatralny, filmowy i serialowy oraz reżyser dubbingu. Od lat związany z Teatrem Polskiego Radia. Były członek Zarządu Głównego ZASP oraz były prezes Fundacji Artystów Weteranów Scen Polskich.
więcej

Miriam Aleksandrowicz

01.09.1957 r.
 – 05.07.2023 r.
Poruszeni nagłym odejściem, żegnamy Miriam Aleksandrowicz, aktorkę, reżyserkę teatralną i dubbingową, mającą w swoim dorobku aktorskim i reżyserskim ponad setkę zrealizowanych polskich wersji językowych seriali i filmów animowanych, za co została uhonorowana Nagrodą za Szczególne Osiągniecia w Dziedzinie Dubbingu, członkinię Zarządu nowopowstałej Sekcji Dubbingu ZASP a także oddaną pracy
więcej

Zula Melechówna

20.01.1926 r.
 – 15.06.2023 r.
Zmarła Zofia Melechówna, aktorka teatralna i filmowa, częściej nazywana Zulą Melechówną. Miała 97 lat. Aktorka rodziła się 20 stycznia 1926 roku w Wilnie. Od 1958 roku związana z Teatrem im. Wilama Horzycy w Toruniu. Melechówna grała m.in. w „Roku spokojnego słońca” Krzysztofa Zanussiego, „Zabiciu ciotki” Grzegorza Królikiewicza i „Owocach miłości” Marka Żydowicza.
więcej

KRYSTYNA ŁUBIEŃSKA

03.08.1932 r.
 – 10.05.2023 r.
Są na tym świecie ludzie, o których myśli się, że byli tu od zawsze i na zawsze pozostaną. O Krystynie Łubieńskiej z całą pewnością wielu z nas tak myślało. Jak o trwałym bycie gdańskiego i sopockiego pejzażu.
więcej

Waldemar Wilhelm

08.05.1935 r.
 – 11.03.2023 r.
Odszedł Waldemar Wilhelm – aktor, reżyser, pedagog na Wydziale Lalkarskim warszawskiej PWST im. A. Zelwerowicza, wykładowca i dziekan na Wydziale Aktorskim w PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi. W latach 1975-76 reżyser w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku, dyrektor teatrów: im. Bogusławskiego w Kaliszu (1977-80), Lalki i Aktora Pinokio w Łodzi (1993-2009).
więcej