wspomnienia

Tadeusz Wojtych

10.08.1931 r.
 – 09.07.2021 r.
Był moim sąsiadem na warszawskim Powiślu. Jeszcze niedawno spotykaliśmy się w sklepie, pod który pan Tadeusz podjeżdżał zawsze swoim samochodem. Zawsze też znajdowaliśmy czas na pogawędkę.

A wcześniej, co jakiś czas widywałem Tadeusza Wojtycha w którejś z powiślańskich kawiarenek, gdy siedział przy kawie z Zofią Czerwińską. Kłaniałem się im wtedy obojgu i mówiłem ze śmiechem, że to dla mnie zaszczyt widzieć Teatr Syrena niemal w komplecie. A dziś – obojga już nie ma.

Tadeusz Wojtych urodził się we francuskim Lille 10 sierpnia 1931 roku. Studiował budownictwo mostów na Politechnice Gdańskiej, gdy w 1954 roku, wciągnięty do świata studenckiego kabaretu Bim-Bom przez Bogumiła Kobielę, zmienił swoje zawodowe plany i został aktorem, co potwierdził eksternistycznym egzaminem aktorskim w 1960 roku oraz członkostwem w ZASP-ie. Po Bim-Bomie był teatry: Wybrzeże w Gdańsku (1957-63), Polski w Poznaniu (1963-75), im. Bogusławskiego w Kaliszu (1975-76), Polski we Wrocławiu (1976-77), a w końcu warszawska Syrena, w której Tadeusz Wojtych pracował od 1977 roku do emerytury i z którym współpracował także już jako emeryt. „Aktor zdawałoby się jednoznacznie komediowy, a zaskakuje przekazywaniem stanów i spraw serio” – napisał o nim Witold Filler. Rzeczywiście, Wojtych, choć wyszedł ze świata studenckiej „zgrywy”, choć kończył karierę w teatrze rewiowo-komediowym, miał w dorobku także wiele zupełnie innych ról, by wspomnieć choćby Ozryka w „Hamlecie”, Ksińskiego w „Horsztyńskim” Słowackiego, a także role w sztukach Broszkiewicza, Weissa, Brechta, Wyspiańskiego, Iwaszkiewicza, reżyserowanych przez Wajdę, Hübnera, Korzeniewskiego, Golińskiego, Jarockiego, Swinarskiego, Okopińskiego, Cywińską, Grzegorzewskiego, Adamika…

Film widział w Wojtychu przede wszystkim wykonawcę charakterystycznych epizodów, na co wpływ miała charakterystyczna właśnie fizjonomia aktora. To Wojtych, jeszcze jako „bim-bomowiec” dekorował wystawę sklepu w „Do widzenia do jutra” Wajdy (1960), kradł tytułowego bohatera w serialu Jana Batorego „Karino” (1974), jako „Wujcio” pomógł porucznikowi Borewiczowi i sierżant Olszańskiej zlikwidować szajkę brutalnych włamywaczy w odcinku „Skok śmierci”, serialu „07 zgłoś się” (1984), fotografował Bogusława Lindę i Agnieszkę Włodarczyk w „Sarze” Ślesickiego (1997). To tylko kilka przykładów, bo takich ról i rólek miał Wojtych w swoim dorobku bardzo wiele.

Prywatnie był człowiekiem bardzo sympatycznym i otwartym. Gdy poprosiłem go o wypowiedź o Mariuszu Gorczyńskim na moją stronę – zgodził się od razu. Żałuję jednak, że nie przeprowadziłem z nim dłuższego wywiadu na temat całej jego kariery. Rozmawialiśmy o tym kiedyś wstępnie. Oczywiście – w „naszym” sklepie. Ale jakoś nie mogliśmy się potem umówić. Żegnam pana Tadeusza z wielkim smutkiem.

Autor tekstu: Rafał Dajbor
DRUKUJ
Udostępnij

Odeszli również

KRYSTYNA ŁUBIEŃSKA

03.08.1932 r.
 – 10.05.2023 r.
Są na tym świecie ludzie, o których myśli się, że byli tu od zawsze i na zawsze pozostaną. O Krystynie Łubieńskiej z całą pewnością wielu z nas tak myślało. Jak o trwałym bycie gdańskiego i sopockiego pejzażu.
więcej

Waldemar Wilhelm

08.05.1935 r.
 – 11.03.2023 r.
Odszedł Waldemar Wilhelm – aktor, reżyser, pedagog na Wydziale Lalkarskim warszawskiej PWST im. A. Zelwerowicza, wykładowca i dziekan na Wydziale Aktorskim w PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi. W latach 1975-76 reżyser w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku, dyrektor teatrów: im. Bogusławskiego w Kaliszu (1977-80), Lalki i Aktora Pinokio w Łodzi (1993-2009).
więcej

Leonard Pietraszak

06.11.1936 r.
 – 01.02.2023 r.
Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej Filmówki, aktor teatrów: Dramatycznego i Polskiego w Poznaniu oraz warszawskich: Klasycznego, Komedii i Ateneum. Artysta na ekranie wcielił się w rozliczne postaci: Ułana, Pilota i Rycerza, Malarza, Kapitana, czy Ojca.
więcej

Krzysztofa Rau

01.07.1937 r.
 – 21.12.2022 r.
Z żalem i smutkiem żegnamy zmarłego dzisiaj Krzysztofa Raua, aktora lalkarza, reżysera, dramatopisarza, autora scenariuszy, pedagoga, wieloletniego dyrektora Białostockiego Teatru Lalek, wykładowcę i prodziekana Wydziału Lalkarskiego warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, Zasłużonego Członka ZASP,
więcej

Krystyna Mazur

02.09.1930 r.
 – 01.12.2022 r.
Z żalem żegnamy zmarłą profesor Krystynę Mazur. Niezrównaną specjalistkę w dziedzinie słowa. Wieloletniego pedagoga Akademii Teatralnej w Warszawie. Od ponad sześćdziesięciu lat członka ZASP – Sekcji Teatrów Lalkowych, później Sekcji Teatrów Dramatycznych. Pani Profesor, będzie nam bardzo brakowało Pani mądrości, taktu, poczucia humoru i serdeczności. Żegnaj Droga Koleżanko!
więcej

JÓZEF SKWARK

01.01.1938 r.
 – 25.11.2022 r.
Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej filmówki, ukończonej z odznaczeniem, oraz Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie, reżyser, aktor Teatrów Dramatycznych w Poznaniu, Koszalinie-Słupsku, Szczecinie, Wrocławiu, im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, Narodowego w Warszawie i im. Wilama Horzycy w Toruniu, wykładowca w krakowskiej PWST,
więcej