Wiesław Krupa

Był związany z Teatrem Polskim w Bydgoszczy, Wilama Horzycy w Toruniu, Jana Kochanowskiego w Radomiu, Dramatycznym im. Aleksandra  Węgierki w Białymstoku oraz Teatrem Polskim i Muzycznym w Poznaniu.

W czasie swojej teatralnej kariery wcielił się w dziesiątki postaci, wśród których, m.in.: Tindaro w „Dekameronie” Boccaccia, Niemowlę i Przybysz w „Szczęśliwym wydarzeniu” Mrożka, Syn w „Głosach” Iredyńskiego, Paweł w „Pierwszym dniu wolności” Kruczkowskiego, Don Jose Intriguez de Estrada w „Sonacie Belzebuba, czyli Prawdziwym zdarzeniu w Mordowarze” Witkiewicza, w „Wyzwoleniu” Wyspiańskiego u Krystyny Meissner w Radomiu – Maska 6 i 9 oraz Redaktor, a u Grzegorza Mrówczyńskiego w Teatrze Polskim w Poznaniu – Hołysz, Gustaw w „Ślubach panieńskich” Fredry, Lucjusz w „Igraszkach z diabłem” Drdy, Grabiec i Skierka w „Balladynie” Słowackiego, Cyprian w „Iwonie, księżniczce Burgunda” Gombrowicza, Słomiany, Amant, Podróżnik, Garson i Cyklista w „Żołnierzu Królowej Madagaskaru” Tuwima. W „Pastorałce” Schillera u Maryny Broniewskiej w Olsztynie – Maścibrzuch, a pięć lat później w Białymstoku u Tadeusza Kozłowskiego – Anioł, Chleburad, Pachoł Heroda i Żydek. W „Ożenku” Gogola był Koczkariewem, Coviellem w „Mieszczaninie szlachcicem” i Sylwestrem w „Szelmostwach Skapena” Moliera, Kantorem Cwibakiem w „Zmierzchu” Babla, Dantem Alighieri, Jakubem i Mężczyzną w „Nie-Boskiej komedii” Krasińskiego, Helikonem w „Caliguli” Camusa, Księdzem, Lokajem, Suzinem i Szambelanem w „Dziadach” Mickiewicza. W poznańskim Teatrze Muzycznym nie tylko grał, ale też pełnił rolę asystenta reżysera w „Księżniczce czardasza” Kalmana (Miksza), „Jasiu i Małgosi” Humperdincka (Prawdziwy krasnoludek), czy „My Fair Lady” Loewego (Profesor Higgins, Pułkownik Pickering). Ma swoje miejsce także w inscenizacjach szekspirowskich i role: Benedykta w „Wiele hałasu o nic”, Sylwiusza w „Jak wam się podoba”, Lucentia w „Poskromieniu złośnicy”, Laertesa w „Hamlecie”, czy Demetriusza w „Śnie nocy letniej”.

W ostatnim czasie współpracował z prywatną sceną w Poznaniu „Mój Teatr”, gdzie zagrał ostatnią premierę „Mężczyzna o północy, czyli noc świra” autorstwa i w reżyserii Marka Zgaińskiego.

Przez całe swoje teatralne życie pracował pod okiem (oprócz wcześniej wymienionych)   Wandy Laskowskiej, Henryka Baranowskiego i Andrzeja Rozhina, Tadeusza Aleksandrowicza i Jerzego Uklei, Waldemara Śmigasiewicza i Macieja Wojtyszki, Jacka Pazdro, czy Daniela Kustosika.

Odszedł artysta stowarzyszony w ZASP od ponad 40. lat, gdzie pełnił różne funkcje społeczne, m.in. przewodniczącego Komisji Rewizyjnej.