Wojciech Kostecki

Zadebiutował w 1959 roku, na deskach Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, rolą Lokaja w „Romansie z wodewilu” Władysława Krzemińskiego w reżyserii Elwiry Turskiej.
W swoim życiu teatralnym przywdziewał różne kostiumy, a wśród postaci, które zagrał były m.in.: Lucencjusz w „Poskromieniu złośnicy” i Tybalt w „Romeo i Julii” Szekspira, Zapalny w „Łaźni” Majakowskiego, Orgon w „Dożywociu” i Cześnik Raptusiewicz w „Zemście” Fredry, Marceli Stęporek w „Małym dworku” Witkiewicza, Polelum w „Lilli Wenedzie” Słowackiego, Bertram w „Ondynie” i Archanioł w „Sodomie i Gomorze” Giraudoux, Zygmunt August w „Barbarze Radziwiłłównie” Felińskiego, Mąż w „Szczęśliwym wydarzeniu” Mrożka, Wasilij Solony w „Trzech siostrach” Czechowa, Solfernus w „Igraszkach z diabłem” Drdy, Profesor Higgins w „Pigmalionie” Shawa. Ostatnią premierą było „Szczęśliwe wydarzenie” Mrożka w reżyserii Ireny Laskowskiej i rola Starca zagrana w Teatrze na Kresach w Suwałkach.
Pracował z wieloma reżyserami, wśród których byli: Tadeusz Aleksandrowicz, Hieronim Konieczka, Jan Maciejowski, Lech Komarnicki, Teresa Żukowska, Irena Babel, Tadeusz Cygler, Henryk Baranowski, czy Jan Skotnicki.
Na dużym ekranie po raz pierwszy pojawił się w obrazie „Kapitan z Oriona” Zbigniewa Kuźmińskiego wcielając się w postać pierwszego oficera Szturmana. Zagrał Zawiszę Czarnego w „Królewskich snach” Grzegorza Warchoła, Lekarza w „Żegnaj Rockefeller” Waldemara Szarka, Aktora w „Awanturze o Basię” Kazimierza Tarnasa, Balę w „Wyroku na Franciszka Kłosia” Andrzeja Wajdy, Romana Dmowskiego w „Marszałku Piłsudskim” Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego, czy Ojca w „Chaosie” Xawerego Żuławskiego.
Z ZASP-em związany był od pięćdziesięciu pięciu lat.
W 1980 roku został wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury.