Po paru latach trafił do zespołu Teatru Rapsodycznego Mieczysława Kotlarczyka spełniając się tym razem w roli aktora dramatycznego, grając m.in. Bolesława Śmiałego w „Legendach złotych i błękitnych”, Odysa w „Odysei”, Króla Marka w „Dziejach Tristana i Izoldy”, Oniegina w „Eugeniuszu Onieginie”, czy Księdza w „Dziadach”. Zaś współreżyserował spektakle w Teatrze Jednego Aktora Danuty Michałowskiej.
Z takim bagażem doświadczeń powrócił do środowiska lalkarskiego pisząc sztuki dla dzieci, m.in. „Bal u Króla Lula”, „Chodzi Turoń, paszczą kłapie”, „Kotek Protek”, „Tajemnica wesołego miasteczka”, „Złota jabłoń”, „Żyrafa, czy tulipan”. „Misie Ptysie”, to pierwszy i od razu wyróżniony utwór w organizowanym w 1963 roku, przez Związek Literatów Polskich, konkursie na sztukę lalkową MKiN, wystawiony przez Teatr Lalek Pleciuga w Szczecinie. Kilka lat później na tej scenie sam wyreżyserował kolejną sztukę, która wyszła spod jego pióra „Chodzi Turoń, paszczą kłapie”. Jego, jako reżysera, wieloletnia przygoda z teatrem lalek rozpoczęła się od „Płaszcza” Gogola, wystawionego w Teatrze Lalki i Aktora im. Andersena w Lublinie, a pierwszą inscenizacją własnej sztuki, którą zobaczyli mali widzowie łódzkiego Teatru Arlekin – „Kotek Protek”.
Będąc reżyserem w Teatrze Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, Teatrze Lalki i Maski Groteska w Krakowie, Kubuś w Kielcach, Guliwer w Warszawie, Dzieci Zagłębia w Będzinie, rabczańskim Rabciu oraz dyrektorem w Śląskim Teatrze Lalki i Aktora Ateneum, zrealizował dziesiątki spektakli według własnych tekstów oraz innych autorów, m.in. „Czarodziejskie skrzypce” i „Baśń o pięknej Pulcheryi i szpetnej Bestyi” Ośnicy, „Dziura w moście” Brzechwy, „Kopciuszek” i „Królowa Śniegu” Szwarca, „Dziadek do orzechów” Theodora/Hoffmanna, czy „Wesołe historie” Szelburg-Zarembiny.
Był laureatem nagród:
1973 Opole – IV Ogólnopolski Festiwal Teatrów Lalek – nagroda KZT w Opolu za „Baśń o pięknej Pulcheryi i szpetnej Bestyi” J. Ośnicy w Państwowym Teatrze Lalek „Banialuka” w Bielsku Białej
1974 Ogólnopolski Konkurs Dramaturgiczny miesięcznika „Scena” – II nagroda za scenariusz „Bal u Króla Lula”
1975 Opole – V Ogólnopolski Festiwal Teatrów Lalek – nagroda dla przedstawienia „Historia nie z tej ziemi i jamnik Doremi” z Teatru Miniatura w Gdańsku
1983 Warszawa – Telewizyjny Festiwal Widowisk dla Dzieci i Młodzieży – II nagroda jury dla spektaklu „Baśń o pięknej Pulcheryi” Jana Ośnicy w Teatrze Groteska w Krakowie oraz nagroda dziecięcej widowni telewizyjnej.
Odszedł artysta, który zapisał ważną kartę w historii polskiego teatru lalek.
