Poszukując bezpiecznego zawodu, ukończył studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i uzyskał tytuł inżyniera rolnika. Jednak pasja i miłość do śpiewu sprawiły, że myśli o studiach wokalnych nie pozostały wyłącznie w sferze marzeń. Zdobył solidne przygotowanie ucząc się śpiewu w prywatnej zawodowej szkole wokalnej profesora Czesława Zaremby w Krakowie oraz u Marii Świeżawskiej w Rzeszowie. Zaproszony przez dyrektora Jerzego Gerta i Anatola Wrońskiego, przyjął propozycję angażu, jako solisty, do Teatru Muzycznego i Zespołu Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie, gdzie jako pierwszą zaśpiewał partię Leńskiego w „Eugeniuszu Onieginie” Piotra Czajkowskiego.
Wyjazd do Włoch na stypendium w centrum doskonalenia śpiewaków operowych przy mediolańskiej La Scali, pozwolił przygotować kilka partii operowych w klimacie włoskiej szkoły wokalnej, co nie pozostało bez wpływu na całą późniejszą karierę artystyczną.
W 1960 roku został solistą warszawskiego Teatru Wielkiego, wcielając się tam po raz pierwszy w postać Księcia Mantui w operze „Rigoletto” Verdiego w reżyserii Wiktora Bregy’ego. Na tej scenie, której był wierny do ostatniej premiery, jaką była w 2011 roku „Turandot” Pucciniego i postać Cesarza Altouma (we wcześniejszych inscenizacjach rola Panga), wykreował kilkadziesiąt partii, wśród których, m.in.: Ernesto w „Don Pasquale” Donizettiego, Edyp i Eumolpe w „Oedipus Rex. Persefona” Strawińskiego, czy Azael w „Synu marnotrawnym” Debussyego. Był Hoffmanem w „Opowieściach Hoffmana” Offenbacha, Rudolfem w „Cyganerii” i Pinkertonem w „Madame Butterfly” Pucciniego. Zachwycał rolą Hrabiego Almavivy w „Cyruliku sewilskim” Rossiniego, czy Valetty w „Koronacji Poppei” Monteverdiego. Zbierał brawa za Kniazia Wasilija Iwanowicza Szujskiego i Nikołkę Nawiedzonego w „Borysie Godunowie” Musorgskiego, za Alfreda Germonta w „Traviacie”, Fentona w „Falstaffie”, czy Abdalla w „Nabucco” Verdiego, za Ojca Mignona w „Diabłach z Loudun” Pendereckiego, Don Ottavia w „Don Giovannim”, czy Belmonta w „Uprowadzeniu z Seraju” Mozarta, Adrisima i Pasterza w „Królu Rogerze” Szymanowskiego, Judejczyka w „Salome” Straussa, czy wreszcie Nauma w „Skrzypku na dachu” Bocka.
Pracował z wybitnymi reżyserami operowymi i teatralnymi: Aleksandrem Bardinim i Konradem Swinarskim, Ludwikiem Rene i Alfredo Rodriguesem, Janem Kulczyńskim i Danutą Baduszkową, Kazimierzem Dejmkiem i Krystyną Meissner, Jerzym Gruzą i Janem Świderskim, Lidią Zamkow i Maciejem Prusem, Laco Adamikiem, Markiem Grzesińskim, czy Mariuszem Trelińskim, który zaprosił artystę do zaśpiewania jego ostatniej premiery na macierzystej scenie operowej.
Artysta był laureatem międzynarodowych konkursów wokalnych: zdobył Srebrny Medal w Moskwie (1957) i Złoty Medal w Tuluzie (1960). Za swój dorobek artystyczny wyróżniony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964), Nagrodami Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1977) i I stopnia (1992). W 2010 roku otrzymał Honorową Nagrodę Muzyczną Rzeszowskiego Towarzystwa Muzycznego a w 2007 roku Złoty Medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”. A jego recital zainaugurował niemal 70 lat temu działalność Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Rzeszowie, prekursorki Filharmonii Rzeszowskiej”.