Pierwszy projekt scenografii zrealizowała do przedstawienia „Chłopiec z naszego miasta” Simonowa w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej w Krakowie w reżyserii zespołu asystentów, kolejne, a były ich setki, w niemal całej Polsce w teatrach dramatycznych, muzycznych, operowych, operetkowych oraz lalkowych.
Spod jej rąk wyszły projekty m.in. do „Snu nocy letniej”, „Romea i Julii”, „Wiele hałasu o nic”, „Wieczoru Trzech Króli” i „Hamleta” Szekspira, „Opery za trzy grosze” Brechta, „Żeglarza” Szaniawskiego, „Moralności pani Dulskiej” Zapolskiej, „Ojca” Strindberga, „Pluskwy” Majakowskiego, „Dziewczyny z dzbanem” Lope de Vegi, „Kaliguli” Camusa, „Sługi dwóch panów” Goldoniego, „Kartoteki” Różewicza, „Okapi” Grochowiaka, „Domu Bernardy Alby” Lorki, „Ich czworga” Zapolskiej, „Gwałtu, co się dzieje”, „Męża i żony” i „Zemsty” Fredry, „Balladyny i „Fantazego” Słowackiego, „Tanga” Mrożka, „Czarownic z Salem” Millera, „Don Karlosa” Schillera i wielu innych.
Współpracowała z teatrami muzycznymi tworząc scenografię do inscenizacji operowych, operetkowych i baletowych, wśród których: „Bardzo śpiąca królewna” Blocha, „Cosi fan tutte” Mozarta, „Xerxes” Haendla, „Pajace” Leoncavalla, „La serva padrona” Pergolesiego, „Rycerskość wieśniacza” Mascagniniego, „Straszny dwór” Moniuszki, „Maskarada” Chaczaturiana, „Don Carlos” i „Dama Kameliowa” Verdiego, „Don Pasquale” Donizettiego, „Bal w Savoyu” Ábraháma, „Kraina uśmiechu” Lehára, „Baron cygański” Johanna II Straussa, „Zamek na Czorsztynie” Kurpińskiego, „Kopciuszek” Prokofiewa, „Coppelia” Delibesa, „Jezioro łabędzie” Czajkowskiego, na „Panu Twardowskim” Różyckiego, ostatnią jej pracą zrealizowaną w 2011 roku w Operze Śląskiej w Bytomiu, skończywszy.
Laureatka wielu nagród i wyróżnień za projekty pokazywane na zbiorowych wystawach scenografii polskiej we Florencji, Paryżu, Pradze oraz jej indywidualnej wystawie w Krakowie.
Nagrody i wyróżnienia:

1957 – Kielce, wyróżnienie artystyczne Prezydium WRN (wspólnie z Antonim Tośtą) za scenografię do przedstawienia „Kaligula” Alberta Camusa w Teatrze im. Stefana Żeromskiego Kielce-Radom,
1962 – nagroda ministra kultury i sztuki II stopnia (zespołowa) za scenografię (współautor Antoni Tośta) do przedstawienia „Uciekła mi przepióreczka” Stefana Żeromskiego w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie,
1964 – Katowice, Ogólnopolski Festiwal Sztuk Rosyjskich i Radzieckich – wyróżnienie za dekoracje do przedstawienia „Sumienie” z Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie,
1967 – Nagroda Prezydium WRN Koszalin,
1968 – Toruń, X FTPP – nagroda za scenografię do przedstawienia „Dwieście tysięcy i jeden” Salvato Capelliego w Teatrze im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg,
1969 – Toruń, XI FTPP – nagroda za scenografię do przedstawienia „Krakowiacy i Górale” z Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie,
1971 – Złota Chryzantema za scenografię do przedstawienia „Krakowiacy i Górale”,
1973 – Toruń, XV FTPP, wyróżnienie za scenografię do przedstawienia „Koniec Księgi VI” z Teatru i. Horzycy w Toruniu.