wspomnienia

Anna Bartoszyńska – Kaczanowska

24.06.1934 r.
 – 08.02.2022 r.
Pożegnaliśmy znakomitą artystkę sceny operowej. Artystkę, której udziałem było budowanie wielkości Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej, w czasie zwanym dzisiaj złotym okresem tej sceny.

Anna Bartoszyńska – Kaczanowska – głos wyjątkowy, mezzosopran o pięknej barwie, aktorskie zdolności i pedagogiczny talent.

Urodziła się 24 czerwca 1934 r. w Łucku na Wołyniu. Po zakończeniu działań wojennych zamieszkała w Olsztynie, gdzie w 1953 r. rozpoczęła naukę śpiewu solowego w Średniej Szkole Muzycznej w klasie prof. Marii Stankowej.  Tam zdobyła podstawy emisji głosu, na których bazowała przez całe artystyczne życie.

W październiku 1957 r. zdała egzamin do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Studiowała w klasie prof. Grzegorza  Orłowa, a na ostatnim roku prof. Kazimierza Czekotowskiego. Profesorowi Orłowowi zawdzięczam odwagę i brawurę sceniczną, zaś profesorowi Czekotowskiemu umiejętność interpretacji tekstu, dykcję i muzykalność – wspominała po latach.

Jesienią 1961 r. poślubiła aktora Wojciecha Kaczanowskiego, związanego przez niemal całe zawodowe życie z gdańskim Teatrem Wybrzeże. W 1963 r. po przesłuchaniach w Operze Bałtyckiej i zaśpiewaniu recitalu dyplomowego w WSM rozpoczęła pracę solistki w gdańskiej operze.

29 listopada 1963 r. zadebiutowała partią Eboli w „Don Carlosie” Giuseppe Verdiego. To jedna z najtrudniejszych ról operowych,  której perfekcyjne wykonanie stało się wizytówką artystyczną Anny Bartoszyńskiej. Zachwyciła publiczność i krytyków teatrach nie tylko barwą i skalą głosu, ale także aktorskimi umiejętnościami przekazywania głębi emocji przeżywanych przez bohaterkę tego operowego dzieła.

W Jej dorobku nie brakuje ról w najsłynniejszych dziełach kanonu operowego – Magdalena w „Rigoletto” Giuseppe Verdiego, Pani Reich w „Wesołych kumoszkach z Windsoru” Otto Nicolai, tytułowa Carmen Georgesa Bizeta, Balladyna w „Goplanie” Władysława Żeleńskiego, Jadwiga i Cześnikowa w „Strasznym Dworze” Stanisława Moniuszki. Wykreowała ponad 30 ról w najważniejszych spektaklach operowych. Energiczna i liryczna, pełna temperamentu scenicznego.

Doceniona przez władze otrzymała Odznakę honorową „Zasłużony Ziemi Gdańskiej” i Złoty krzyż Zasługi.

Swoim talentem i wiedzą umiała się dzielić. Owocem Jej wieloletniej pracy pedagogicznej, najpierw przez 5 lat w Szkole Muzycznej w Elblągu (1979-1984) a później przez 20 lat pracy w Studium Wokalno – Aktorskim im. Danuty Baduszkowej w Gdyni są czołowi dzisiaj artyści scen teatrów muzycznych w Polsce i za granicą.

Była członkiem Stowarzyszenia ZASP przez blisko 60 lat. Zawsze chętnie brała udział w spotkaniach w naszym Klubie Aktora – lubiła być wśród ludzi o podobnej wrażliwości. Wielu z nich już odeszło, a teraz dołączyła do Nich i Ona. A my pamiętamy.

fot. archiwum Oddziału ZASP w Gdańsku
DRUKUJ
Udostępnij

Odeszli również

Waldemar Wilhelm

08.05.1935 r.
 – 11.03.2023 r.
Odszedł Waldemar Wilhelm – aktor, reżyser, pedagog na Wydziale Lalkarskim warszawskiej PWST im. A. Zelwerowicza, wykładowca i dziekan na Wydziale Aktorskim w PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi. W latach 1975-76 reżyser w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku, dyrektor teatrów: im. Bogusławskiego w Kaliszu (1977-80), Lalki i Aktora Pinokio w Łodzi (1993-2009).
więcej

Leonard Pietraszak

06.11.1936 r.
 – 01.02.2023 r.
Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej Filmówki, aktor teatrów: Dramatycznego i Polskiego w Poznaniu oraz warszawskich: Klasycznego, Komedii i Ateneum. Artysta na ekranie wcielił się w rozliczne postaci: Ułana, Pilota i Rycerza, Malarza, Kapitana, czy Ojca.
więcej

Krzysztofa Rau

01.07.1937 r.
 – 21.12.2022 r.
Z żalem i smutkiem żegnamy zmarłego dzisiaj Krzysztofa Raua, aktora lalkarza, reżysera, dramatopisarza, autora scenariuszy, pedagoga, wieloletniego dyrektora Białostockiego Teatru Lalek, wykładowcę i prodziekana Wydziału Lalkarskiego warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, Zasłużonego Członka ZASP,
więcej

Krystyna Mazur

02.09.1930 r.
 – 01.12.2022 r.
Z żalem żegnamy zmarłą profesor Krystynę Mazur. Niezrównaną specjalistkę w dziedzinie słowa. Wieloletniego pedagoga Akademii Teatralnej w Warszawie. Od ponad sześćdziesięciu lat członka ZASP – Sekcji Teatrów Lalkowych, później Sekcji Teatrów Dramatycznych. Pani Profesor, będzie nam bardzo brakowało Pani mądrości, taktu, poczucia humoru i serdeczności. Żegnaj Droga Koleżanko!
więcej

JÓZEF SKWARK

01.01.1938 r.
 – 25.11.2022 r.
Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej filmówki, ukończonej z odznaczeniem, oraz Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie, reżyser, aktor Teatrów Dramatycznych w Poznaniu, Koszalinie-Słupsku, Szczecinie, Wrocławiu, im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, Narodowego w Warszawie i im. Wilama Horzycy w Toruniu, wykładowca w krakowskiej PWST,
więcej

Andrzej Rozhin

04.05.1940 r.
 – 17.11.2022 r.
Z żalem żegnamy Andrzeja Rozhina – aktora, reżysera, scenarzystę, dyrektora teatrów: Gong-2 w Lublinie, im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, im. Stefana Jaracza w Olsztynie, Teatru Polskiego w Szczecinie, Bałtyckiego Teatru im. J. Słowackiego w Koszalinie, Polskiego w Szczecinie i Teatru im. J. Osterwy w Lublinie, laureata wielu nagród i wyróżnień.
więcej