29 maja tego roku minęło 45 lat od jej reżyserskiego telewizyjnego debiutu. W ramach Teatru Małych Form zrealizowała wówczas spektakl „O mojej matce” Colette Sidonie-Gabrielle z Mają Komorowską.
Była niezwykle urodziwa, nie dziwi więc, że rozpoczęła studia na Wydziale Aktorskim. Gdyby nie problemy ze strunami głosowymi, dzisiaj żegnalibyśmy Julię, Ofelię, Anielę, czy Hesię.. Nie mając szansy na karierę teatralną, przerwała studia, by terminować jako asystent reżyserów tej miary co, m.in.: Hanuszkiewicz, Konic, Antczak, czy Morgenstern. Z takim zapleczem bez trudu zdała i ukończyła Wydział Reżyserii w łódzkiej Filmówce i rozpoczęła pracę samodzielnego reżysera i realizatora telewizyjnych programów rozrywkowych, poniedziałkowych spektakli Teatru Telewizji i czwartkowych przedstawień spod znaku niezapomnianej Kobry. W poniedziałki i czwartki pustoszały ulice. Miłośnicy teatru i emocji z dreszczykiem w całym kraju czekali na te dni wiedząc, że wieczór przed ekranem nie będzie stracony. I ona miała w tym swój udział, reżyserując i odpowiadając za realizację telewizyjną ponad stu spektakli, wśród których choćby niezapomniany „Ożenek” Gogola, „Miłosierdzie płatne z góry”, „Nieprzyjaciel”, „Dzwony”, „Niedostępna”, „Maria, Elżbieta, Małgorzata”, „Śmierć po raz drugi”, „Bal stulecia”, „W każda pierwszą niedzielę”, czy „Ostatni koncert”.
Pozostanie w naszej pamięci nie tylko, jako artystka, ale też, nie pozbawiona poczucia humoru, z uśmiechem i celnie komentująca otaczającą rzeczywistość, pogodna, serdeczna koleżanka.
